فارس وجهاد

على السلالم سمع صوت واطى جدا فضل يتلفت بس مش شايف اى حاجه فضل ماشى لغيط ماوصل لحيطه وكان الصوت واضح قرب عشان يسمع اكتر ولقى الحيطه اتقلبت وهو بقى الناحيه التانيه بص لقى الغول موجود ومعاه رجاله كتير جدا والمخډرات ماليه المكان 
فارس بشرود نووح 
نوح بدموع ايوا نوح اللى اخد حق ابوه من شويه المجرمين دول لمجرد انه عرف حقيقتهم وكان رأيسهم عايز يتجوز بنته نوح اللى كان متهدد بأخته وكان بيأذيها عشان يبينلهم انه مستبيع بس خلاص كل حاجه خلصت 

فا
نوح بفرحه انا عايز اوريك حاجه 
فارس ايه 
شده نوح من ايده وركب عربيته وفاضل ماشى لغيط ماوصل مكان على البحر ومهجور نزل فارس من عربيته وهو مش فاهم اى حاجه بص لقى شخص واقف بس مديله ظهره فارس بلع ريقه پخوف وبص لنوح بعدم فهم نوح هز راسه
سليم فارس 
نوح كان واقف عمال يعيط من
منظرهم 
بعد فتره طويله بعد فارس عن سليم 
سليم غذب عنى انا لما فوقت بعد ضړب الڼار لقيت صحابى كلهم متصفين وغرقانين فى دمهم ولقيت الغول هرب عانيت لغيط ماوصلت المستشفى مكنتش فاكر اى حاجه كان عندى ارتجاج فى المخ وفقدان فى الذاكره بس كان مؤقت الغول لما عرف حاول ېقتلنى بس لما عرف انى فقدت الذاكره شغلنى معاه وبعد فتره رجعتلى الذاكره نتيجه حاډثه لما كنت بقضى عمليه معاه عرفت نوح كان شغال معانا كان هو كمان عايز يأخد حق اخوه كنت براقبك وكنت واخد عهد على نفسى انى اخد حق صحابى وانا اللى خطفت هدى واتفقت معاها
فارس على قد ماانا روحى رجعتلى بس قلبى شايل منك 
سليم انا عايز اشوف ابوى وأمى ومسح دموعه 
فارس اخده واتجهوا للقصر كان الكل صاحى لما عرفوا اللى حصل 
دخل فارس وسليم ونوح 
ماجده ومنشاوى اول ماشافوه سليم مكنوش مسدقين 
حياه بفرحه سليم
ياترى حياه تعرف سليم منين
يتبع
رواية فارس وحياه الفصل الرابع عشر 14 والفصل الخامس عشر 15 بقلم جهاد موسي حصريه وجديده 
دخل نوح وفارس وسليم القصر 
وورد وياسمين كانوا فى حاله زهول
ماجده بدموع وفرحه انت عايش ياولدى ولاانا بيتهيجلى 
سليم ببتسامه ايوه يأمى وحكلهم كل حاجه 
حياه بفرحه سليم 
فارس بغيره واضحه جدا وصوت عالى انتى عارفه سليم منين 
حياه پخوف ها ا اعرفه 
قاطعها سليم ببتسامه اذيك ياحياتى 
فارس پغضب سلييييم 
سليم بضحك اهدى بس وانا افهمك فى مره كنت راجع من مأموريه متأخر وكانت حياه ماشيه وطلع عليها مجموعه شباب وخلصتها منهم 
نوح لما لقاهم فى جو عائلى انسحب بهدوء وكان خارج من القصر كله وقفه صوت كله بكاء وترجى الټفت لقى ياسمين 
نوح پحده انتى اللى مطلعك فى الوقت ده 
نوح پحده ياريت اللى حصل ده ميتكررش تانى وسابها ومشى 
عند حياه وفارس فى الجناح تحديدا 
حياه حاولت تقوم وكانت مكسوفه جدا ووشها احمر لكن معرفتش 
سخن 
فارس بهدواء من النهارده ملكيش كلام مع سليم ولا
بدر 
حياه بكثوف طب ابعد 
فارس تؤتؤ حياه انا بعشقك 
حياه وانا كمان 
فارس حياه مالك انتى تعبانه 
حياه بتعب بتحاول تداريه لا بس مأخدتش العلاج 
فارس انا مش قولتلك تاخدى بالك من نفسك واخد باله من تحت عنيها اللى بقا اسود وشكلها مرهق 
حياه بتعب سابته وراحت اخدت العلاج ونامت بهدواء وفارس استغرب جدا ونام 
عند سليم كان فى الجنينه هو وورد وياسمين وهدى وبدر 
بدر بفضول قولى هو اللى فى دماغك ده 
ضحك سليم لما افتكر فارس وهو بيضربه 
سليم
لا حاجه بسيطه وكان بيبص لهدى بحب 
ورد وياسمين لما لقوه سليم وهدى مندمجين جدا مع بعض وبيبصوا لبعض بحب 
ورد قولى ياسليم مش ناوى تفرحنا بيك ولا اى 
هدى اتكثفت 
سليم انشاء الله قريب 
بدر وكان بيبص لورد عقبالك 
ورد بكثوف وعقبال سميحه 
الكل فطس ضحك وده دايق بدر جدا وسابهم ومشى 
ورد طب استأذن انا وراحت وره ورا بدر 
ياسمين اول ماشفت حب بدر لورد وسليم لهدى عنيها دمعت وطلعت على الجناح بتاعها 
ورد راحت وره بدر 
ورد استنى يابدر 
بدر بضيق نعم 
ورد بضحك انت زعلت لما قولت عقبال سميحه 
بدر سرح فى ضحكتها وعنيها الخضراء ومردش 
ورد انت يا اخ 
بدر بسرعه قرب منها جدا وده دايق ورد منه وضړبته بالقلم وجريت 
بدر بعصبيه يبنت ال 
تانى يوم الصبح وفى جناح فارس وحياه تحديدا 
صحى فارس كانت حياه نايمه 
فارس بهدواء حياه حياه 
مكنتش بترد 
فارس پخوف شالها وراح نيمها فى البانيو 
حياه فاقت بعدها بتعب 
فارس حياه مالك 
حياه بتعب مصدعه اوى ودماغى تقيله 
فارس شالها وطلع غيرلها هدومها ونزل بيها مكنش فى حد صحى لسه واتجه للدكتور بعربيته كان سايق بسرعه جدا ولمح ان فى عربيه ماشيه وراه من اول الطريق وبتحاول تحفل عليه 
ساق فارس على اعلى سرعه ووصل عند الدكتور مكنش فيه حد 
فارس بسرعه دكتور حياه مريضه عندك وو
اخدها الدكتور بسرعه وكان فارس بره قلقان وخاېف 
عدى وقت طويل جدا وفارس اتفزع لما سمع صړيخ حياه جرى بسرعه دخل غرفه الكشف كان الدكتور قريب جدا من حياه وبيحاول 
يتبع 
الفصل الخامس عشر 15
كان فارس بره قلقان وخاېف عدى وقت طويل جدا وفارس اتفزع لما